| Dawkowanie |
Podskórnie. Wszyscy pacjenci muszą otrzymywać co najmniej 500 mg wapnia i 400 j.m. witaminy D na dobę, jeśli nie występuje u nich hiperkalcemia. Pacjenci leczeni denosumabem powinni otrzymać ulotkę dla pacjenta oraz kartę przypominającą. Zapobieganie powikłaniom kostnym u dorosłych z zaawansowanym procesem nowotworowym obejmującym kości: 120 mg w pojedynczym wstrzyknięciu podskórnym (w udo, brzuch lub ramię) raz na 4 tyg. Guz olbrzymiokomórkowy kości: 120 mg w pojedynczym wstrzyknięciu podskórnym (w udo, brzuch lub ramię) raz na 4 tyg.; w 8. i 15. dniu pierwszego miesiąca leczenia podaje się dodatkowe dawki wynoszące 120 mg. W trakcie badań klinicznych, pacjenci po przebytej całkowitej resekcji guza olbrzymiokomórkowego kości, byli leczeni przez dodatkowe 6 mies. po operacji, zgodnie z protokołem badania. Pacjentów z guzem olbrzymiokomórkowym kości należy regularnie badać, aby upewnić się, że wciąż odnoszą oni korzyści z leczenia. Nie oceniono skutku przerwania lub zaprzestania leczenia denosumabem, jednak ograniczone dane nie wskazują na możliwość wystąpienia efektu z "odbicia" po zakończeniu leczenia. Dzieci i młodzież. Nie zaleca się stosowania leku u pacjentów <18 lat, z wyjątkiem młodzieży z dojrzałym układem kostnym, u której występuje nieoperacyjny guz olbrzymiokomórkowy kości lub, u której zabieg chirurgiczny może spowodować ciężkie okaleczenie - w tym wskazaniu stosować dawkowanie takie samo, jak dla pacjentów dorosłych. Zahamowanie RANK/ligand RANK (RANKL) w badaniach na zwierzętach było związane z zahamowaniem wzrostu kości i brakiem wyrzynania się zębów. Zmiany te były częściowo odwracalne po ustaniu hamowania RANKL. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u osób w podeszłym wieku (≥ 65 lat) oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Nie badano bezpieczeństwa stosowania i skuteczności denosumabu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. |
